Description
(Πλούταρχος, Παράλληλοι Βίοι, 7.)
Ο Μακεδόνας βασιλεύς Φίλιππος, ανέθεσε στον Αριστοτέλη την διαπαιδαγώγηση του γιού του Αλεξάνδρου, όταν αυτός ήταν δεκατριών ετών. Σε ηλικία, δηλαδή, πολύ σημαντική για την διαμόρφωση του χαρακτήρα του.
Ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.), ανέλαβε με προθυμία αυτήν την αποστολή και θεμελίωσε την διδασκαλία του επάνω στην αρχή, ότι η ανθρώπινη προσωπικότητα μορφοποιείται θετικά κυρίως από την αρετή. Ο μεγάλος φιλόσοφος πίστευε ότι μόνο η αρετή μπορεί να οδηγήσει την προσωπικότητα στην τελειότητά της. Προσπάθησε γι’ αυτό να διαπλάσσει τον χαρακτήρα του νεαρού μαθητή του, ωθώντας τον σε καλές, μεγαλόπνοες πράξεις.
Εικάζονται διάφορα για την σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ δασκάλου και μαθητή και κυρίως για την μετέπειτα εξέλιξή της. Κανείς όμως δεν αμφισβητεί ότι ο Αριστοτέλης ενέπνευσε μεγάλες ιδέες στον Αλέξανδρο. Οι μεγάλες ιδέες και γενικά η υψηλή διανόηση και οι καρποί της, συνδέονται συμβολικά με το τετράγωνο, ένα από τα βασικά αρχέτυπα σχήματα. Τρανά παραδείγματα τέτοιων καρπών, αποτελούν το θεώρημα του Πυθαγόρα (α2+β2=γ2), ο άνθρωπος του Βιτρούβιου, η αναλογική κλίμακα Modulor του Le Corbusier και η εξίσωση του Einstein σχετικά με την ισοδυναμία ενέργειας και μάζας (E=mc2).
Το τετράγωνο, ως αρχέτυπο σχήμα, εκφράζει επί πλέον και την διαδικασία της θεμελίωσης. Στην συγκεκριμένη σύνθεση, πρωταγωνιστεί με έναν πολυσήμαντο συμβολισμό, ο οποίος αφορά τόσο στο γιγάντιο πνευματικό έργο του Αριστοτέλη, όσο και στον θεμελιώδη ρόλο που διαδραμάτισε το έργο αυτό στην ανάπτυξη της δυτικής φιλοσοφικής σκέψης.
