Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, υπολογίζεται ότι ήταν περίπου 19 χρονών όταν παντρεύτηκε τον Μανουήλ Β’ Παλαιολόγο (τέλη του 1390), λίγους μήνες πριν γίνει Αυτοκράτορας. Στάθηκε αντάξια του φιλόσοφου και φιλόχριστου συζύγου της.
Απέκτησαν οκτώ παιδιά, από τα οποία τα δύο ανέβηκαν στον αυτοκρατορικό θρόνο, ο Ιωάννης Η΄ και ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄, ο τελευταίος θρυλικός αυτοκράτορας.
Ιδιαίτερη ήταν η αγάπη της για τα Μοναστήρια. Μετά το θάνατο του συζύγου της έγινε μοναχή (1425) στη Μονή της κυράς Μάρθας, με το όνομα Υπομονή.
Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, υπολογίζεται ότι ήταν περίπου 19 χρονών όταν παντρεύτηκε τον Μανουήλ Β’ Παλαιολόγο (τέλη του 1390), λίγους μήνες πριν γίνει Αυτοκράτορας. Στάθηκε αντάξια του φιλόσοφου και φιλόχριστου συζύγου της.
Απέκτησαν οκτώ παιδιά, από τα οποία τα δύο ανέβηκαν στον αυτοκρατορικό θρόνο, ο Ιωάννης Η΄ και ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄, ο τελευταίος θρυλικός αυτοκράτορας.
Ιδιαίτερη ήταν η αγάπη της για τα Μοναστήρια. Μετά το θάνατο του συζύγου της έγινε μοναχή (1425) στη Μονή της κυράς Μάρθας, με το όνομα Υπομονή.
Η εικόνα του αχειροποιήτου και θαυματουργού κειμηλίου του αγίου Μανδηλίου της Ι. Μονής της Αγίας Τριάδος – Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον κυρίως εξαιτίας της καλλιγραφικής της επιγραφής στο κάτω δεξιό τμήμα που την κατατάσσει σε έργο ιστορικής σημασίας. Σύμφωνα με την επιγραφή, το εν λόγω έργο δωρήθηκε στον « πανιερώτατο μητροπολίτη Πενταπόλεως Νεκτάριο » εις ανάμνηση της επισκέψεώς του στο γνωστό αγιογραφικό οίκο των Ιωσαφαίων στον Άθω το 1898.
Η εικόνα της ένθρονης Θεοτόκου φυλάσσεται στο ναό του Αγίου Αθανασίου στον Τρίλοφο του δήμου Μίκρας Θεσσαλονίκης και χρονολογείται το 1865 σύμφωνα με την επιγραφή στο κάτω τμήμα της. Το έργο υπογράφεται από τον γνωστό αγιογράφο Dico από το χωριό Tresonce και αποτελεί προϊόν ενός καλλιτεχνικού εργαστηρίου που δραστηριοποιείται κατά τον 19ο αιώνα με επίκεντρο την πόλη Debar της πρώην Γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Η εικόνα της Παναγίας Ιβηρίτισας αντιγράφει πιστά τον τύπο της αρχαιότερης θαυματουργής εικόνας του Αγίου Όρους, της Παναγίας Πορταΐτισσας της Ιεράς Μονής Ιβήρων, την οποία η παράδοση αποδίδει στο χρωστήρα του ίδιου του ευαγγελιστή Λουκά.