Skip to content Skip to sidebar Skip to footer
ωραριο δε - πα: 10 πμ - 2 μμ
0 προϊόντα - 0,00€ 0
ωραριο δε - πα: 10 πμ - 2 μμ
0 προϊόντα - 0,00€ 0
0 προϊόντα - 0,00€ 0

Ἡ κοίμησις τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου

Ἔργον τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίας Τριάδος – Ἁγίου Νεκταρίου Αἰγίνης, ὡς φόρος τιμῆς καί μέσα στά πλαίσια τῶν ἐκδηλώσεων

διά τά 100 ἔτη ἀπό τῆς ἐκδημίας τοῦ Ἁγίου (1920-2020).

(Ἀντίγραφον)

Ἡ συγκεκριμένη ἁγιογραφία τῆς κοιμήσεως τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου ἀποτελεῖ σύγχρονον ἔργο (2020) τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίας
Τριάδος – Ἁγίου Νεκταρίου Αἰγίνης, καί ἁγιογραφήθηκε ἀπό τό Ἁγιογραφεῖο τῆς Μονῆς του, ὡς φόρος τιμῆς καί μέσα στά πλαίσια τῶν
ἐκδηλώσεων διά τά 100 ἔτη ἀπό τῆς ἐκδημίας τοῦ Ἁγίου (1920-2020). Εἰκονίζει τόν Ἅγιο μέ τό πνεῦμα του καί μέσα στήν μακαριότητα τῆς
οὐρανίου χαρᾶς, καί μέ τό σκήνωμά του δέ πλαισιούμενον ἐδῶ στήν γῆ ὑπό χορείας ἱερωμένων καί μοναχῶν κυρίως, ἐπωνύμων καί ἀνωνύμων,
οἱ ὁποῖοι παρευρίσκοντο κατά τήν ἔξοδον τοῦ Ἁγίου, αἰσθητῶς ἤ νοερῶς, ἐν σώματι ἤ καί ἐν πνεύματι.

Δεδομένου ὅτι στήν Τέχνη δέν τηρεῖται ἐπακριβῶς ἡ ἱστορική ἀλήθεια πάντοτε προκειμένου νά ἀποτυπωθῆ καί νά διασωθῆ ἡ
βαθυτέρα οὐσία τοῦ ἑκάστοτε προβαλλομένου θέματος βάσει αὐτοῦ λοιπόν, ἐπελέγησαν ὁρισμέναι ἱεραί μορφαί ἐκ προσώπων τῶν ὁποίων
ἄλλα μέν ἐστήριξαν, καί ἄλλα – ὠς ἐπί τό πλεῖστον – ἐστηρίχθησαν ὑπό τοῦ Ἁγίου. Ὡς ἐκ τούτου, εἰκονίζονται:
Ὁ Ὅσιος Παχώμιος τῆς Χίου, ὡς πνευματικός Πατήρ τοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος εἶχε τότε ἤδη κοιμηθῆ (1905), καί σήμερον εἶναι ἐπίσης
ἁγιοκαταταγμένος.

Οἱ Ὅσιοι Ἁγιορεῖται Δανιήλ Κατουνακιώτης καί Ἱερώνυμος Σιμωνοπετρίτης, σύγχρονοι παραστάται τοῦ Ἁγίου, ἀπό τούς ὁποίους
ἐδέχθη, ἀλλά κυρίως ὁ ἴδιος προσέφερε σέ αὐτούς «λόγον ἀγαθόν». Καί οἱ δύο ἦταν ἱστορικῶς ἀπόντες τότε στήν κηδεία, ἦταν ὅμως ἐν ζωῇ,
καί σήμερον εἶναι ὁμοίως ἁγιοκαταταγμένοι.

Οἱ Ὅσιοι Σάββας ὁ ἐν Καλύμνῳ καί Ἀμφιλόχιος Μακρῆς ὁ ἐν Πάτμῳ, ὡς πνευματικά τέκνα τοῦ Ἁγίου, τά ὁποῖα – κατά το
παράδειγμά του – ἵδρυσαν Γυναικεῖα Ἡσυχαστήρια καί στήριξαν τόν Γυναικεῖον Μοναχισμό. Σήμερον εἶναι καί οἱ δύο ἐπίσης
ἁγιοκαταταγμένοι. Ὁ Ὅσιος Σάββας ἦταν παρών στήν κηδεία τοῦ Ἁγίου, ἑτοίμασε ὁ ἴδιος το σκήνωμά του καί ὑπῆρξε αὐτόπτης μάρτυς τῆς
εὐκαμψίας τοῦ σκηνώματος ἀναβλύζοντος ἐξ αὐτοῦ μύρου ὡς καί τοῦ θαύματος τῆς αὐτοβούλου κινήσεως αὐτοῦ, ὡσάν νά ἦτο ζωντανό.
Ὁ Γέροντας Φιλόθεος Ζερβᾶκος, ὁ πρωθιερεύς Ριζαρείτης Ἄγγελος Νησιώτης καί ὁ Ριζαρείτης Ἱερομόναχος Γερβάσιος
Παρασκευόπουλος, ὡς πνευματικά τέκνα τοῦ Ἁγίου, οἱ ὁποῖοι – κατά τό παράδειγμά του – ἐποίμαναν τό ποίμνιόν τους ὀρθοτομοῦντες τόν θεῖον λόγον. Ὁ π. Ἄγγελος Νησιώτης μάλιστα συνώδευσε τό σκήνωμα τοῦ Ἁγίου ἀπό τό Ἀρεταίειον εἰς Αἴγιναν καί παρευρέθη εἰς τήν ἐξόδιον Ἀκολουθίαν.

Ὁ Μοναχός Ἀβιμέλεχ Μπονάκης ὁ Κρής, μέ τόν ὁποῖον ἐπικοινωνοῦσε πνευματικά ὁ Ἅγιος. Καί μάλιστα ὁ π. Ἀβιμέλεχ εἶναι καί ὁ
πρῶτος βιογράφος τοῦ Ἁγίου (1921).

Ὁ λαϊκός Κωστῆς Σακκόπουλος ὁ Ριζαρείτης, τό ἀφοσιωμένο καί ἔμπιστο πνευματικό τέκνο τοῦ Ἁγίου, τό ὁποῖο ἀκολουθοῦσε κατά
πόδας τόν Ἅγιο καί προσέφερε πολλά εἰς τήν Ἱ Μονή.

Τέλος, μέσα στήν χορεία τῶν Μοναζουσῶν διακρίνεται ἡ Πρώτη Καθηγουμένη τῆς Ἱ. Μονῆς, ἡ Γερόντισσα Ξένη Στρογγυλοῦ, ἡ
ὁποία ἐμπιστεύτηκε μέ ἀπόλυτο ὑπακοή τήν ζωή της στά χέρια τοῦ Ἁγίου, καί ἐπάνω στόν ἀγῶνα καί τήν ἀρετή αὐτῆς ἐπένδυσε καί ὁ Ἅγιος
τούς ὁραματισμούς καί τίς προσπάθειές του διά νά ἱδρύση αὐτήν τήν Μονή, τήν ὁποίαν «ὀφείλουσι αἱ Μοναχαί ν’ἀναδείξωσι φάρον
πνευματικόν καί ὁδηγόν φρονήσεως καί σωφροσύνης» (Διαθήκη Ἁγίου).

Αὐτό ἀκριβῶς ἐξάλλου ἐπέτυχε καί ὁ ἴδιος, ὡς φαίνεται καί στήν ἐν λόγῳ ἁγιογραφία: «Ἔζησε κατά τό Εὐαγγέλιον (: ἐξ οὗ καί
εἰκονίζεται ὅτι τό κρατεῖ), καί τώρα τό μέν σκήνωμά του ἀπολαμβάνει τήν Θεία Χάρι (: τό σκῆνος του εἰκονίζεται εὐλύγιστο καί χαριτωμένο),
ἡ δέ ψυχή του ἀπολαμβάνει τήν μέθεξι τοῦ Ἀκτίστου Φωτός (: εἰκονίζεται τό πρόσωπό του μέσα σέ μακαριότητα καί οὐράνιο εὐφροσύνη).

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥ
Τίτλος ἔργου: Ἡ κοίμησις τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου
Χρονολόγησις: 2020
Καλλιτέχνης: Ἔργον τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίας Τριάδος – Ἁγίου Νεκταρίου Αἰγίνης
Διαστάσεις πρωτοτύπου: ≈ 80,0 Χ 65,5 ἑκ.
Μέσον ἀποτύπωσης: Χρυσός καμβάς ὑψηλῆς μηχανικῆς ἀντοχῆς
Μέθοδος ἀποτυπώσεως: Fine art giclée
Ὑλικόν: Ξύλον φλαμουριᾶς
Διαστάσεις ἀντιγράφου: 32,5 Χ 40,0 ἑκ. περίπου
Χρονολογία παραγωγῆς: Ὀκτώβριος 2020
Ἀρίθμησις: /400

Ἡ Παναγία Ἔνθρονος Βρεφοκρατοῦσα

Ἔργον τῆς Ὄλγας Β. Παπαδημάκη κατόπιν παραγγελίας τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου (1903)

(Ἀντίγραφον)

Ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας ἡ ἐπιλεγομένη «Σηλυβριώτισσα» ἤ «Σηλυβριανή» ἤ «Φανερωμένη», ἦταν, σύμφωνα μέ τήν παράδοσι, ἔργο τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ και εὑρίσκετο στην Ἁγιά Σοφιά. Μετά τήν ἅλωσι τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Φράγκους (1204 μ.Χ.), μεταφέρθηκε στην Σηλυβρία τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης, γενέτειρα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, καί τοποθετήθηκε στόν Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου, ὅπου, μικρό παιδί ὁ Ἅγιος, γονυπετοῦσε ἐνώπιόν της.

Στήν ἐπαργυρωμένη πρόσθια ὄψι της εἰκονίζει τήν Θεοτόκο ἔνθρονο καί βαστάζουσα στήν ἀγκάλη της τόν Χριστό, ἐνῶ στήν ὀπίσθια ὄψι – ἀπό την ὁποία σήμερα δέν διακρίνεται τίποτε – εἰκόνιζε τήν Γέννησι τῆς Θεοτόκου. Σήμερα ἡ εἰκόνα προσκυνεῖται στόν Ἱ. Ναό τοῦ Τιμίου Προδρόμου Καβάλας, ὅπου τήν μετέφεραν οἱ πρόσφυγες μετά τήν ἀνταλλαγή τοῦ 1923.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, ἀπό μικρό παιδί, ἀγαποῦσε τήν εἰκόνα αὐτή τῆς Παναγίας, καί σέ ὅλη του τήν ζωή τήν εὐλαβεῖτο. Στά παιδικά του μάτια, κατάβαθα στήν ψυχή του, ἦταν ἡ Βασίλισσα τῶν Πάντων, ὅπως ἐμφανίζεται στήν εἰκόνα, Ἔνθρονος καί Ἔνδοξος ἡ Κυρία τοῦ παντός. Ἡ εἰκόνα αὐτή τῆς Παναγίας ἔμεινε χαραγμένη βαθειά στήν μνήμη καί τήν καρδιά του.

Τήν περίοδο 1894 -1908, ὡς γνωστόν, ὁ Ἅγιος διετέλεσε Διευθυντής τῆς Ριζαρείου Σχολῆς. Ἐκεῖ, στόν περίβολο, ἐκτίσθη μετά τό 1849 ὁ μικρός Ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, σέ ρυθμό ἀνάλογο μέ αὐτόν τῆς Μητροπόλεως Ἀθηνῶν. Τό διάστημα 1902 -1907 ἁγιογραφήθηκαν οἱ μεγάλες εἰκόνες τοῦ τέμπλου. Οἱ μέν εἰκόνες τῆς Θεοτόκου καί τοῦ Ἁγίου Γεωργίου εἶναι ἔργα τῆς Ὄλγας Παπαδημάκη, οἱ δέ ἄλλες δύο, τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Προδρόμου, εἶναι ἔργα τῆς ἀδελφῆς της Ἑ. Προσαλέντη τό 1903. Οἱ δύο ἀδελφές ἀνῆκαν σέ οἰκογένεια σπουδαίων καλλιτεχνῶν τῆς Κερκύρας, μαθήτευσαν μάλιστα στόν πατέρα τους – διδάσκαλο στό σχολεῖο τῶν Τεχνῶν – καί ἀπέκτησαν πολύ καλή τεχνική κατάρτισι, μέ ὕφος δυτικότροπο.

Ἡ Ὄλγα Παπαδημάκη, λοιπόν, ἱστόρησε τήν Παναγία τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῆς Ριζαρείου, ἡ ὁποία εἶναι ἐλαιογραφία σέ μουσαμᾶ, κατά τό εἰκονογραφικό πρότυπο τῆς ἀντιστοίχου εἰκόνας τοῦ Α. Seitz στόν Μητροπολιτικό Ἱ. Ναό Ἀθηνῶν. Εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ Ἅγιος Νετκάριος βλέποντας τήν εἰκόνα αὐτή, συγκινήθηκε, ζωντάνευσε ἐντός του ἡ Ἔνθρονος Παναγία ἡ Σηλυβριανή, καί παρήγγειλε μία ἴδια διά τήν Μονή του.

Ἡ εἰκόνα αὐτή, πού εὑρίσκεται στό κελλί του, εἰκονίζει τήν Θεοτόκο Ἔνθρονο καί μετωπική, ἔχουσα τόν μικρό Χριστό στό ἀριστερό της γόνατο, ὁ ὁποῖος εὐλογεῖ μέ τήν δεξιά Του καί κρατεῖ κλειστόν εἰλητάριον στήν ἄλλη χεῖρα Του. Οἱ ἱερές μορφές εἶναι μεγεθυμένες, μεταφέροντας πιό κοντά στόν πιστό τήν σύνθεσι καί καλύπτοντας ἔτσι ὅλη τήν ζωγραφική ἐπιφάνεια. Ἡ τεχνοτροπία εἶναι δυτικότροπος καί ἀποδίδει προσωπογραφικά χαρακτηριστικά στίς μορφές. Διακρίνεται κάτω δεξιά ἡ ὑπογραφή τῆς ζωγράφου «Ὄλγα Β. Παπαδημάκη», καί ὑπολογίζεται – ἄν καί δέν ἀναγράφεται χρονολογία – ὅτι ἱστορήθηκε περίπου τό 1903.

Ἐνώπιον αὐτῆς τῆς εἰκόνας ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ἔγραψε τόν ὑπέροχο ὕμνο πρός τήν Παναγία «Ἁγνή Παρθένε Δέσποινα».

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥ
Τίτλος ἔργου: Ἡ Παναγία Ἔνθρονος Βρεφοκρατοῦσα
Χρονολόγησις: 1903
Καλλιτέχνης: Ὄλγα Β. Παπαδημάκη
Διαστάσεις πρωτοτύπου: ≈ 94,0 Χ 47,0 ἑκ.
Μέσοω ἀποτυπώσεως: Χρυσός καμβάς ὑψηλῆς μηχανικῆς ἀντοχῆς
Μέθοδος ἀποτύπωσης: Fine art giclée
Ὑλικόν: Ξύλον φλαμουριᾶς
Διαστάσεις ἀντιγράφου: 20,8 Χ 40,0 ἑκ. περίπου
Χρονολογία παραγωγῆς: Ὀκτώβριος 2020
Ἀρίθμησις: /400

Newsletter

DOUKAS CULTURE © 2025. ALL RIGHTS RESERVED.

Ελάχιστο 4 χαρακτήρες